طلا

طلا يكي از متراكم ترين فلزات است. رساناي خوبي براي گرما و برق است. همچنين نرم و شكل پذيرترين و شكل پذيرترين عناصر است. يك اونس (28 گرم) را مي توان تا 187 فوت مربع (حدود 17 متر مربع) در ورقه هاي بسيار نازك به نام ورق طلا ضرب كرد.

از آنجايي كه طلا از نظر بصري خوشايند و قابل استفاده است و خدشه دار و خوردگي نمي كند ، يكي از اولين فلزاتي بود كه توجه انسان را به خود جلب كرد. نمونه هايي از هنرهاي پيچيده طلا ، بسياري از آنها در شرايط تقريباً كامل ، از دست صنعتگران مصر ، مينو ، آشوري و اتروسك باقي مانده اند ، و طلا همچنان به عنوان يك ماده بسيار مورد علاقه براي ساخت جواهرات و ساير اشياء تزئيني است.

بيشتر بخوانيد : طراحي اسم با طلا

طلا به دليل ويژگي هاي منحصر به فرد خود ، ماده اي است كه در ازاي خريد كالا و خدمات مورد پذيرش جهاني قرار گرفته است. در قالب سكه يا شمش ، طلا گاهي اوقات نقش عمده اي را به عنوان يك ارز با ارزش بالا ايفا كرده است ، اگرچه نقره به طور كلي وسيله استاندارد پرداخت در سيستم هاي تجاري جهان بود. طلا هنگامي كه در قرن نوزدهم رايج شد ، به عنوان پشتوانه سيستم هاي ارز كاغذي عمل كرد و از دهه 1870 تا جنگ جهاني اول ، استاندارد طلا پايه ارزهاي جهان بود. اگرچه نقش رسمي طلا در سيستم پولي بين المللي تا دهه 1970 به پايان رسيده بود ، اما اين فلز به عنوان دارايي ذخيره بسيار مورد توجه است و تقريبا 45 درصد از كل طلاي جهان در اختيار دولتها و بانكهاي مركزي براي اين منظور است. طلا هنوز توسط همه كشورها به عنوان وسيله پرداخت بين المللي پذيرفته شده است.
طلا در غلظتهاي كم در همه سنگهاي آذرين رايج است. فراواني آن در پوسته زمين حدود 0.005 قسمت در ميليون تخمين زده مي شود. اين بيماري بيشتر در حالت بومي رخ مي دهد و از نظر شيميايي به جز تلوريم ، سلنيوم و بيسموت تركيب نشده است. تنها ايزوتوپ اين عنصر طلا -197 است. طلا اغلب در ارتباط با ذخاير مس و سرب به وجود مي آيد و اگرچه مقدار موجود اغلب بسيار كم است ، اما به راحتي به عنوان يك محصول جانبي در پالايش آن فلزات اساسي بازيافت مي شود. توده هاي زيادي از سنگ هاي حاوي طلا كه به اندازه كافي غني هستند و سنگ معدن ناميده مي شوند غير معمول هستند. دو نوع رسوب حاوي مقدار قابل توجهي طلا شناخته شده است: رگه هاي گرمابي ، جايي كه با كوارتز و پيريت (طلاي احمق) همراه است. و رسوبات جاذبه اي ، هم تلفيقي و هم غير منسجم ، كه از هوازدگي سنگهاي داراي طلا به دست مي آيند.

هنگامي كه طلا از اعماق زياد با ساير مواد معدني ، در محلول آبي برداشته شد و بعدا رسوب كرد ، به شكل طلا در آمد. طلاي موجود در سنگ ها معمولاً به صورت دانه هاي منتشر نشده نامرئي ، به ندرت به صورت تكه هاي بزرگ به اندازه كافي ديده مي شود و حتي به ندرت به صورت توده يا رگچه به وجود مي آيد. كريستالهايي در حدود 2.5 سانتي متر (1 اينچ) يا بيشتر در كاليفرنيا پيدا شده است. توده هايي از وزن 90 كيلوگرم (200 پوند) از استراليا گزارش شده است.
ذخاير آبرفتي طلا كه در يا در كنار نهرها يافت مي شود ، منابع اصلي اين فلز براي مصر باستان و بين النهرين بود. ذخاير ديگر در ليديا (در حال حاضر در تركيه) و سرزمين هاي اژه و در ايران (ايران) ، هند ، چين و ديگر سرزمين ها يافت شد. در قرون وسطي منابع اصلي طلا در اروپا معادن زاكسن و اتريش بودند. دوران توليد طلا كه پس از كشف اسپانيا در قاره آمريكا در دهه 1490 رخ داد ، احتمالاً بزرگترين دوره اي بود كه جهان تا آن زمان شاهد آن بوده است. بهره برداري از معادن توسط كار برده و غارت كاخ ها ، معابد و گورها در آمريكاي مركزي و جنوبي منجر به هجوم بي سابقه طلا شد كه به معناي واقعي كلمه ساختار اقتصادي اروپا را متعادل نكرد. از زمان كشف جهان جديد توسط كريستف كلمب در 1492 تا 1600 ، بيش از 225،000 كيلوگرم (8،000،000 اونس) طلا ، يا 35 درصد از توليد جهاني ، از آمريكاي جنوبي بود. معادن دنياي جديد - به ويژه معادن كلمبيا - تا قرن 17 و 18 ادامه يافت و به ترتيب 61 و 80 درصد از توليد جهاني را شامل مي شد. 1،350،000 كيلوگرم (48،000،000 اونس) در قرن 18 استخراج شد.
روسيه در سال 1823 به پيشروترين توليد كننده طلا در جهان تبديل شد و به مدت 14 سال بخش عمده اي از عرضه جهاني را به خود اختصاص داد. در طول دومين دوره گسترش توليد (75-1850) ، طلا بيشتر در جهان نسبت به همه سالهاي پس از 1492 توليد شد ، عمدتا به دليل اكتشافات در كاليفرنيا و استراليا. سومين افزايش قابل توجه (1890-1915) ناشي از كشفيات در آلاسكا ، منطقه يوكان (يوكون فعلي) و آفريقاي جنوبي بود. يكي از عوامل اصلي افزايش عرضه طلا در جهان ، معرفي فرآيند سيانيد در سال 1890 براي بازيابي طلا از سنگ معدن هاي كم عيار و سنگ هاي معدني حاوي طلاي كوچك و اندازه ذرات بود. توليد طلا در طول قرن بيستم همچنان افزايش يافت ، بخشي به دليل بهبود روشهاي بازيابي و بخشي به دليل رشد و گسترش مداوم عمليات استخراج طلا در آفريقاي جنوبي.
در اواخر قرن بيستم ، چهار كشور-آفريقاي جنوبي ، روسيه ، ايالات متحده و استراليا-دو سوم طلاي توليد شده سالانه در سراسر جهان را به خود اختصاص دادند. در اوايل قرن 21 ، چين در توليد طلا پيشرو جهان بود. در اين دوره ، استراليا ، ايالات متحده ، روسيه ، كانادا و آفريقاي جنوبي نيز به عرضه مقادير زيادي فلز گرانبها ادامه دادند.
از آنجا كه طلاي خالص براي نرم كردن طولاني مدت بسيار نرم است ، معمولاً با فلزات ديگر آلياژ مي شود تا سختي آن را براي استفاده در جواهرات ، ظروف طلا يا سكه افزايش دهد. بيشتر طلاي مورد استفاده در جواهرات با نقره ، مس و كمي روي براي توليد سايه هاي مختلف طلاي زرد يا نيكل ، مس و روي براي توليد طلاي سفيد آلياژ مي دهند. رنگ اين آلياژهاي طلا با افزايش نسبت نقره در آنها از زرد به سفيد مي رسد. بيش از 70 درصد نقره باعث ايجاد آلياژهاي سفيد مي شود. آلياژهاي طلا با نقره يا مس براي ساخت سكه هاي طلا و ظروف طلا و آلياژهاي پلاتين يا پالاديوم نيز در جواهرات استفاده مي شود. محتواي آلياژهاي طلا در بيست و چهارم بيان مي شود كه كارات ناميده مي شود. يك آلياژ طلاي 12 عيار 50 درصد طلا است و طلاي 24 عيار نيز خالص است.

به دليل هدايت الكتريكي بالا (71 درصد مس) و بي تحركي ، بيشترين كاربرد صنعتي طلا در صنعت برق و الكترونيك براي آبكاري كنتاكت ها ، پايانه ها ، مدارهاي چاپي و سيستم هاي نيمه هادي است. فيلمهاي نازكي از طلا كه تا 98 درصد اشعه مادون قرمز را منعكس مي كنند ، در ماهواره ها براي كنترل دما و در محافظ هاي فضايي براي حفاظت استفاده شده اند. طلا كه به طور مشابه در پنجره هاي ساختمانهاي اداري بزرگ استفاده مي شود ، نياز به تهويه مطبوع را كاهش مي دهد و به زيبايي مي افزايد. طلا مدت زيادي است كه براي پر كردن و ساير ترميم دندان ها استفاده مي شود.

طلا يكي از نجيب ترين عناصر - كه حداقل از نظر شيميايي واكنش پذير هستند - است. با اكسيژن يا گوگرد مورد حمله قرار نمي گيرد ، اگرچه به راحتي با هالوژن ها يا محلول هاي حاوي يا توليد كننده كلر مانند آبزيان واكنش نشان مي دهد. همچنين در محلول سيانيد در حضور هوا يا پراكسيد هيدروژن حل مي شود. انحلال در محلولهاي سيانيد مربوط به تشكيل يون بسيار پايدار ديسيانوآرات است ، [طلا (CN) 2] -.

همانند مس ، طلا در خارج از پوسته d تكميل شده داراي يك الكترون واحد است ، اما عليرغم شباهت ساختارهاي الكترونيكي و انرژي يونيزاسيون ، شباهت هاي كمي بين طلا از يك سو و مس از طرف ديگر وجود دارد.
تركيبات

حالتهاي اكسيداسيون مشخص طلا 1+ (تركيبات شفاهي) و 3+ (تركيبات هاله اي) است. حالت 1+ به طور كلي ناپايدار است و بيشتر مواد شيميايي طلا شامل حالت +3 است. طلا به راحتي با كاهش از محلول خارج مي شود تا هر فلز ديگر. حتي پلاتين يون Au3+ را به طلاي فلزي تبديل مي كند.

از جمله تركيبات نسبتاً كمي از طلا با اهميت كاربردي مي توان به كلريد طلا (I) ، AuCl اشاره كرد. كلريد طلا (III) ، AuCl3 ؛ و اسيد كلروئوريك ، HAuCl4. در تركيب اول ، طلا در حالت +1 اكسيداسيون و در دو مورد اخير ، در حالت +3 قرار دارد. هر سه تركيب در تصفيه الكتروليتي طلا نقش دارند. سيانوورات پتاسيم ، K [Au (CN) 2] ، پايه اكثر حمام هاي روكش طلا است (محلول مورد استفاده در هنگام روكش طلا). چندين تركيب آلي طلا كاربردهاي صنعتي دارند. به عنوان مثال ، مركاپتيدهاي طلا ، كه از ترپن هاي گوگرددار بدست مي آيند ، در محلول هاي آلي خاصي حل شده و براي تزئين ظروف چيني و شيشه اي استفاده مي شوند.

منبع : بست ويكي